Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Խաղաղություն` տարածքների դիմաց. ինչ է դա նշանակում

Խաղաղություն` տարածքների դիմաց. ինչ է դա նշանակում
16.04.2019 | 00:51

Պե՞տք էր որևէ բան սպասել երեկ տեղի ունեցած Մնացականյան-Մամեդյարով հանդիպումից: Իհարկե` ոչ: Հանդիպման առանձնահատկությունն այն էր, որ այն տեղի էր ունենում Ռուսաստանի «հովանու» ներքո (հանդիպման երրորդ կողմը ՌԴ արտաքին գործոց նախարարն էր):


Հասկանալի էր` հակամարտող երկրների ղեկավարների մարտի 29-ին տեղի ունեցած հանդիպումից հետո էստաֆետն անպայման վերցնելու էր Ռուսաստանը: Դատելով հանդիպումների արագությունից, պետք է եզրակացնել` սեղանին, այո, խնդրի որոշակի սրբագրումներով «ճանապարահային քարտեզ» է դրված: Այլ հարց է` այն հերթական անգամ կտապալվի՞, ինչպես տապալվել են ցայս եղած «մոդիֆիկացիաները»։ Այնուհանդերձ, ակնհայտ է, որ Ռուսաստանը կրկին փորձում է իր իրավասության տակ առնել խնդրի լուծումը և կողմերին համոզել ընդունելու իր պատկերացրած տարբերակը:


Ասել ենք` Ռուսաստանը, ընդհանուր առմամբ, հակված չէ խնդրի լուծմանը: Կա մեկ «բայց»: Եվ այդ «բայցը» մասամբ արտացոլված է «խաղաղություն` տարածքների դիմաց» ձևակերպման մեջ, որն իր հետևից թողեց դեսպան Միլզը, երկրորդումներ կատարեցին ամերիկյան մնացյալ էմիսարները, նրանց թվում` ոչ անհայտ Բոլթոնը:
Այն, որ քննարկվում է հատկապես այդ տարբերակը, համարձակություն ունենանք պնդելու` հենվելով նաև Դավիթ Տոնոյանի կոշտ վերաձևակերպման վրա` ոչ թե խաղաղության դիմաց տարածքներ, այլ «նոր պատերազմ, նոր տարածքներ»:
Այսպիսով, «խաղաղություն` տարածքների դիմաց» կարգախոսը շատ նուրբ երանգ ունի իր մեջ այն առումով, որ խաղաղություն հնարավոր է հաստատել «տարածքներում» միջազգային ուժերի ներառմամբ, ինչը Մադրիդյան սկզբունքների ենթակետերից, է, բայց առաջին կետն է` տարածքները «վերադարձնելուց» հետո: Այս կարգախոսի դեպքում հակամարտության գոտում խաղաղապահ զինվորի գոյությունը դառնում է առաջնային:
Հիմա հասկացա՞ք, թե ինչու է Նիկոլ Փաշինյանն անվերջ արծարծում Մադրիդյան սկզբունքները «պարզաբանելու, հստակեցնելու» խնդիրը. հատկապես ու առաջին հերթին այս հարցի «տեղաշարժը» հասկանալու համար:


Գիտենք` Ռուսաստանին ձեռնտու է բացառապես, որ ռուս, ասենք` ՀԱՊԿ խաղաղարար զինվորը կանգնի այնտեղ… Ձգենք պաուզան միջանկյալ դիտարկման համար. դուք հիմա հասկացա՞ք, թե ինչու Նիիկոլ Փաշինյանը մասամբ սորոսական փողերով իրականացված իշխանափոխությունից անմիջապես հետո ձեռնամուխ եղավ ՀԱՊԿ-ի քայքայմանը. երբեք չկարծեք, թե օրենքի չիմացությունից էր, որ նա սկզբում գործ հարուցեց Խաչատուրովի դեմ, հետո նոր դիմեց ՀԱՊԿ-ին` տևական ժամանակ կազմալուծելով այս կառույցի աշխատանքները… Մնացած եզրակացությունները թողնում ենք ձեզ, անցնում առաջ:
Եթե Ռուսաստանին հաջողվի կողմերին համոզել, որ իր զինվորն է ապահովում այդ «խաղաղությունը» տարածքների դիմաց, Ռուսաստանին ձեռնտու կլինի հարցի տեղաշարժը: Ընդ որում, նաև դա է պատճառը, որ Ռուսաստանն անվերջ պնդում է, թե կողմերը պետք է անեն դա, անգամ հասցնում բանը նրան, որ նրանք երկուսով մտնեն «լիֆտ», մնան այնտեղ, առերեսվեն, որպեսզի այլք չխանգարեն:


Երկու համաժամանակյա հարց. մնացյալ համանախագահ երկրները, ի վերջո, համաձա՞յն են ռուսական «սապոգի» ներկայությանը հակամարտության այդ գոտում: Եվ վերջապես, Ռուսաստանին կհաջողվի՞ իր տարբերակը «սղղացնել»:
Ո՛չ: Երիցս` ո՛չ: Այդ իսկ պատճառով էլ որևէ բան սպասել-ակնկալել Մնացականյան-Մամեդյարով, Փաշինյան-Ալիև հանդիպումներից, եթե անգամ դրանք տեղի են ունենում ոչ թե վերելակում, Վիեննայում, այլ Մոսկվայում, նույնիսկ Լուսնի վրա, անիմաստ է, և եթե մենք դիտողունակ լինենք, կարող ենք կրկին վերադառնալ «Նիկոլի թվի հեղափոխությանը»:
Այդ «հեղափոխության» մեջ կա սեպագրման ենթակա կարևոր մի արձանագրություն, որին կարծես քիչ է անդրադարձ լինում. «հեղափոխությունը» իր խորքում ուներ անտեսանելի ու անչափ կարևոր մի «մատրիցա»:


Այն հնարավորության պատուհան էր Ղարաբաղյան խնդրի լուծումը հետաձգելու, բանակցային գործընթացը զրոյից, այլ և այլ «մեկնաբանումներով» նոր տողից սկսելու, կիսատ թողնելու, մի քիչ շարունակելու, հետո… ՈՒ այդպես շարունակ: Ինչն անչափ ձեռնտու է Հայաստանին:
Հարցնում եք` ու՞մն էր այդ մտահղացումը:
Եսի՞մ։


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3645

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ